heilig vuur

HEILIG VUUR

Oh Jacobientje, mooie vrouw, heerlijk mens, lichtende ster van de NCRV, door de Heilige Vader vanuit de warme baarmoeder die kosmos is genoemd, naar ons toegezonden.

Ineens was je daar, door mij laat ontdekt maar nu bewonderd, het Heilig vuur in je ogen, intens, gelovig, eindelijk heb ik je gevonden.

Elke keer als ik je zie wordt ik aangetrokken door dat knappe smoeltje, je lieve lach, perfecte haren en vooral je zaadvragende ogen.

Meteen gluur ik dan naar je borsten in je hooggesloten bloes waarachter ze groot naar voren steken, moedertieten, misschien veel gezogen.

Verder is je lijf romig en blank, mollig en lekker als witte melkchocolade en ik denk aan je donker klein zwart driehoekje, zo zoet, warm en fijn.

Je kust, je zuigt, je likt, je neukt, je bent lief, in m’n dromen laat je me steeds maar komen, mijn Heilig zaad, Jacobientje, wil jij mijn moeder zijn?